پايکوبي کن تا باران ببارد
تاریخ انتشار خبر : 1392/09/04
مدت ها پيش مطلبي راجع به قبيله اي آفريقايي خواندم که باعث تعجب همه ي انسان شناس ها شده بود. اگرچه الآن به خاطر ندارم کجا آن را خواندم، محال است حکايت آن قبيله را فراموش کنم. آن قبيله قرن ها و قرن ها موفقيتي صد در صد از رقص باران حاصل کرده بود.
در مقايسه ي اين قبيله با ساير قبايلي که رقص باران بر پا مي کردند اما هميشه مراسم شان موفقيت آميز نبود، کارشناسان نتوانستند هيچ وجه مميزي بيابند. مراسمي که اين قبيله بر پا مي کرد مانند ساير قبايل بود، وردها و خدايانشان يکي بود، و لباس هايي که بر تن مي کردند فرقي با قبايل ديگر نداشت. آن ها هم همچون قبايل ديگر، روزها، حتي هفته ها به رقص مي پرداختند.
سرانجام يک بيننده ي تيزهوش به نکته اي پي برد. روش قبيله ي موفق از يک حيث- و فقط از يک حيث- با ساير قبايل فرق داشت.
آنها دست از رقصيدن بر نمي داشتند تا باران ببارد!
اگر قرار باشد يک ويژگي را انتخاب کنم که لازمه ي موفقيت در هر تلاشي است، از نظر من آن ويژگي پشتکار و مداومت است. در واقع، اين ويژگي، خصوصيت بارز هر فرد بسيار موفقي است که مي شناسم. من معتقدم که هر فرد معمولي با استفاده از اين ويژگي مي تواند به شخصي برجسته و فوق العاده تبديل شود.
از نظر ناپلئون هيل، نويسنده ي کتاب بينديشيد و ثروتمند شويد، مداومت يکي از مهم ترين کليدهاي موفقيت است؛ او اين واژه را نود و هفت بار در کتاب خود عنوان کرده و يک فصل کامل را به آن اختصاص داده است. او با هنري فورد و توماس اديسون دوست بود و مي گفت تنها وجه مميز آنها با ساير افراد، مداومت ايشان بود.
بخشي از سخنان خردمندانه ي هيل از اين قرار است:« اغلب مردم به راحتي از اهداف و مقاصد خود دست مي کشند و با اولين نشانه ي مخالفت يا بداقبالي تسليم مي شوند. تعداد اندکي از آنها با وجود همه ي مخالفت ها هدف خود را دنبال مي کنند تا به آن دست يابند. اين تعداد اندک امثال فوردها، کارنگي ها، راکفلرها، و اديسون ها هستند. شايد هيچ معناي قهرمانانه اي از واژه ي « مداومت» استنباط نشود، اما اين ويژگي براي شخصيت انسان حکم کربن براي فولاد را دارد.»
همه ي کساني که خواهان موفقيت هستند مي توانند از اين ويژگي مهم بهره ببرند.
اين ويژگي، فقدان تحصيلات، ثروت، استعداد، هوش، زيبايي و همه ي امتيازهاي ظاهري را جبران مي کند. کلوين کوليج معتقد بود هيچ چيز نمي تواند جايگزين آن شود:« تنها با مداومت و اراده مي توان به همه چيز دست يافت.»
به ياد ندارم که هيچ موفقيتي را بدون مداومت حاصل کرده باشم. از آنجا که هيچ چيز را ساده به دست نياورده ام، زماني فکر مي کردم که فقط من هستم که براي دستاوردهاي خود بايد ممارست به خرج بدهم، اما وقتي خوب به اطرافم نگريستم متوجه شدم که همه مثل من هستند. هر استادي که تا به حال داشته ام و هر فرد موفقي که تا به حال شناخته ام گوياي اين بود که مداومت، کليد موفقيتش بوده است.
يکي از استادان من، باب پراکتر، درباره ي يکي از قوانين جهان هستي به نام قانون جنسيت چنين مي گويد:« اين قانون حکم مي کند که همه ي بذرها ( عقايد بذرهاي معنوي هستند) پيش از روييدن بايد دوره ي تکوين را طي کنند. به بيان ديگر، وقتي هدفي را انتخاب مي کنيد يا تصويري را در ذهنتان مي سازيد، يک دوره ي معين زماني بايد بگذرد تا آن تصوير در دنياي مادي ظهور پيدا کند.»
من که از تباري برخاسته ام که شش پشت آن کشاورز بوده اند، به خوبي معناي دوره ي تکوين بذر را مي فهمم. در حقيقت، يکي از محبوب ترين الگوهاي الهام بخش من درباره ي مداومت،مراحل رشد نوعي بامبوي آسيايي است که پس از پنج سال آبياري، وجين و کود دادن به زحمت قابل رؤيت مي شود. آنگاه در فاصله اي حدود شش هفته، روزي هفتاد و شش سانتي متر رشد مي کند تا به حدود سي متر و بيشتر مي رسد. در اين زمان آن قدر سريع رشد مي کند که به معناي واقعي کلمه مي توان صداي رشد کردنش را شنيد! حال، اين سؤال مطرح است که آيا اين بامبو در عرض شش هفته سي متر رشد کرده يا در عرض پنج سال به ارتفاع سي متر رسيده است؟
واضح است که در عرض پنج سال سي متر رشد کرده، چون تمام زماني که رشد آن قابل رؤيت نبوده، شبکه اي گسترده از ريشه ايجاد مي کرده است تا آن ريشه ها بعداً بتوانند رشد خارق العاده ي آن را تحمل کنند.
آيا مي توانيد ببينيد که چگونه وضعيت کنوني زندگي شما در حال توسعه ي شبکه ي ريشه ي گسترده تان است؟ آيا درک مي کنيد که بايد به « آبياري» و « تقويت» خود ادامه دهيد، حتي اگر در حال حاضر تغيير قابل ملاحظه اي را مشاهده نکنيد؟
پايکوبي کن تا باران ببارد
ويک جانسون- اميرحسن مکي